Moeder en dochter verruilen klussen voor meubelen
Moeder Lucienne en dochter Nandy doen wel vaker iets samen. Een stedentrip bijvoorbeeld. Met zijn tweeën of met de andere dochter erbij.
Samen, aan een werkbank de eerste zaag in een houtblokje zetten dat tot een duivelsknoop moet leiden, dat deden ze niet eerder.
“We zijn wel klussers, dat wel, maar meubelmaken hebben we nooit gedaan. Tot vorig jaar was ik boerin”, vertelt Lucienne. “Hard werken, 7 dagen 24 uur, zonder vakantie. Veel stress en regelgeving. De boerderij is verkocht en ik woon nu schuin tegenover de Beemster School voor Meubelmaken. Ik kwam hier afgelopen jaren vaak kijken tijdens de open dagen, maar had nooit tijd. Nu wel!”
Nandy woont in Stompetoren en heeft veel aan haar huis geklust in de afgelopen periode.
“Dat is nu klaar. Ik werk 4 dagen in de week en ben op vrijdag vrij. Heb dus tijd om te leren meubelmaken, want ik wil met mijn handen blijven werken. In het dagelijks leven ben ik ITcontract en -leveranciersmanager bij de Sociale Verzekeringsbank. Ben dus erg met mijn hoofd bezig en veel op kantoor. Deze opleiding is een geweldige uitlaatklep!”
Lucienne en Nandy hebben niet de ambitie om fulltime meubelmaker te worden. “Maar als blijkt dat ik dit goed kan weet je maar nooit,” denkt Nandy. “Voorheen handelde ik ook wel in antiek en repareerde dingetjes, je weet het maar niet,” vult Lucienne aan die ook een machinehandel met haar zoon aan het opzetten is.
“Dit is onze tweede les, erg leuk. Goed om te leren dat je handen leren denken, dat je feeling krijgt voor dit werk. Wij zijn van de daden, minder van de woorden. We zijn hier op onze plaats!”
