Thomas en Chris in nauwe samenwerking aan het leren denken met je handen
Thomas kijkt geconcentreerd van zijn werkstuk naar de docent en houdt daarbij steeds contact met Chris die tolkt.
“Ik vertaal de woorden van de docent in gebarentaal voor Thomas die doof is. Ik houd daarbij steeds oogcontact met hem om dat zo goed mogelijk te doen.”
Thomas is als baby door een hersenvliesontsteking doof geworden. Hij volgt de cursus bij de School voor Meubelmaken om beter te worden in het werken met hout.
Thomas werkt in een vloerenbedrijf in Hoorn. “Bij Jaques en zijn compagnon, de houtspecialisten. Zij wisten dat deze opleiding bestaat. Een collega van mijn baas heeft hier ook een cursus gevolgd en daardoor verwachten we dat die heel geschikt is voor me. Ik leer hier nauwkeurig werken en om dingen passend te maken. Ze zijn hier ook nog eens heel aardig en leuk. Of ik hier in de toekomst iets mee ga doen weet ik nog niet, maar misschien wil ik toch wel meubelmaker worden en niet alleen vloerenlegger.”
De cursus wordt mogelijk gemaakt door het UWV.
“Het UWV zorgt er ook voor dat ik dit vertaalwerk kan doen voor Thomas. Ik ben professionele tolk na een opleiding van 4 jaar. Zes dagen in de week tolk ik voor mensen. Heel leuk werk dat eigenlijk ook mijn hobby is geworden.”
“Hij is een heel goede tolk,” vindt Thomas. “Het is belangrijk dat mensen om me heen gebarentaal kennen. Je raakt anders erg geïsoleerd. Mijn naaste familie kan het en mijn vriendin, juf op een basisschool, heeft het ook geleerd.”
De mensen van de Beemster School voor Meubelmaken vragen zich af of zij ook niet een rol kunnen spelen voor andere dove mensen. “Veel doven zijn werkeloos en ook wel verlegen”, weet Thomas. “Misschien is dit ook wat voor anderen en zou ik een rolmodel kunnen zijn voor ze. Misschien moet de directie van de School eens contact opnemen met het UWV hierover.”
“We zijn soms wel aan het improviseren met de gebaren die passen bij specifiek gereedschap en bij echte vaktaal. Thomas en ik spreken dan af welk gebaar in zo’n geval voor ons het beste past, en als we het niet zo snel weten, vinden we altijd wel een manier om elkaar te verstaan.”