“We beginnen in september met ons nieuwe seizoen van opleiding en cursussen. We hebben ruim 70 deelnemers. De helft daarvan begint aan het eerste leertraject om vaardig en handig te worden in het ambacht. Ook zijn er veel cursisten die naar het tweede leertraject doorgaan om het werken met machines en specialismen te integreren met de handvaardigheid die zij in het eerste traject hebben opgedaan.”

Frans Konijn, oprichter en eigenaar van de School voor Meubelmaken kijkt met vertrouwen naar het nieuwe seizoen. “We starten dit jaar ook met een derde leerjaar”, vertelt hij. “In het derde leerjaar kunnen cursisten die de voorgaande leertrajecten hebben gedaan aan hun eigen werkstuk werken onder supervisie van een docent en assistent. We hebben daar een aparte ruimte voor vrij gemaakt. Daar kunnen zij vorm geven aan hun wensen, wat een van onze belangrijke doelen is bij de opleiding en de cursus. Wij begeleiden ze van ontwerp tot meubel. Als er daarnaast ook nog behoefte is aan een oriëntatie op het eigen ondernemerschap organiseren we dat apart.”

De School voor Meubelmaken wil een centrum zijn waar mensen zich kunnen ontwikkelen door bewust en maatschappelijk verantwoord om te gaan met het ambacht.

“Die missie is erg belangrijk voor ons”, zegt Frans. “Ik heb het gevoel dat steeds meer mensen zelf iets willen leren maken in plaats van te consumeren. Zelf doen lijkt wel opnieuw hip te zijn. Daar willen wij aan meewerken”.

De School heeft in de loop van de afgelopen 6 jaren een gedegen leerprogramma ontwikkeld. Dat programma en de organisatie van de school vragen inmiddels om een stevige structuur. Daarom wordt in de loop van dit seizoen certificering als onderwijsinstelling aangevraagd. “Dat is een bureaucratisch proces”, vertelt Frans. “Bureaucratie is niet mijn hobby, maar het is nodig. Gelukkig zijn er mensen die mij erbij helpen en kan ik blijven lesgeven; contact hebben met de cursisten, want dat is voor mij toch het leukste dat er is.”

Voor een meubelmaker is er veel hout in Suriname.

Fred begint aan zijn tweede leertraject, het werken met machines en het aanleren van specialismen. In april 2016 startte hij met het eerste traject. Hij wil de hele opleiding afmaken.

“Ik heb een baan waar ik altijd zit, achter een bureau en een beeldscherm, maar op 1 oktober vervalt mijn functie bij mijn werkgever, ASR verzekeringen. Toen ik dat aan zag komen vond ik het een kans om te doen waar ik al jaren van droom. Met mijn handen werken.”

Fred is 57 en woont in Amsterdam. Toen hij wist dat hij boventallig zou worden is hij op internet gaan zoeken en vond de School voor Meubelmaken.

“De website en de informatie spreken me aan en de afstand vanaf Amsterdam is natuurlijk geen probleem. Als ik binnen 2 jaar geen werk vind in mijn sector wil ik naar Suriname. Als meubelmaker. Daar is genoeg werk denk ik. Suriname heeft zo veel hout. Mensen hebben daar alles van hout. Metaal en kunststof wordt er veel minder gebruikt dan hier. Ik verwacht dat ik daar mijn hart kan ophalen als meubelmaker. Ik ben er geboren en kom er nog regelmatig. Mijn kinderen zijn de deur uit. Dus!”

Fred werkt heel geconcentreerd aan een opdracht. “Het moeilijkste om te leren vind ik het ambachtelijke, het geduld en hebben en precies zijn. Is voor mij heel moeilijk, maar ik begin het te leren en ben trots op mezelf!”