Op school met z’n tweeën zorgt voor vier handen die leren denken
“Door de zomerschool meubelmaken zijn we met de langer lopende cursus gestart. De zomerschool vonden wij een succes en op deze manier met onze handen leren denken past bij ons”, zegt Hanne, die samen met haar vriend Gijs aan de werktafel bezig is. “We zijn van plan de hele opleiding te volgen”.
Hanne en Gijs bezochten de Beemster School voor Meubelmaken en de werkplaats van Frans Konijn tijdens Hemelvaartsdag 2018. Op die dag zijn veel Beemster bedrijven open voor bezoekers en werd het bedrijf van Frans Konijn door ongeveer tweehonderd mensen bezocht. Een aantal van hen vindt op deze dag inspiratie om aan de cursus of aan het opleidingsprogramma deel te nemen.
“Het is niet alleen goed voor onze handen”’ zegt Gijs, “er zijn hier ook gewoon leuke mensen. Er is hier een fijne sfeer”.
Gijs woonde een groot deel van zijn jeugd in Frankrijk, onder andere in de Morvan en is daar opgeleid als bouwkundig adviseur met de specialiteit duurzaamheid. Hij werkt in Stompetoren bij het Duurzaam Bouwloket, een organisatie die namens een groot aantal gemeenten in Noord-Holland particuliere huizenbezitters adviseert over het energiezuiniger maken van hun woning.
“Op dit ogenblik ontstaat er weer een discussie over kernenergie, maar of dat de oplossing is? Uranium raakt ook op”, denkt Gijs, die als “halve Fransman” opgegroeid is met kernenergie.
Hanne en Gijs hebben elkaar in de buurt van Aken ontmoet. Bij een uitwisseling van studenten.
“Ik ben Duits opgegroeid vlakbij de Nederlandse grens”, vertelt Hanne. “Ik studeerde politieke wetenschappen en daarna Europese studies en Nederlands. Nu werk ik als communicatie- en marketingmedewerker bij “We love the planet”. Dat maakt onder andere ecologisch verantwoorde geurproducten en deodoranten. Ik onderhoud de contacten met de Duitstalige markt en blijf zo ook met mijn thuisregio in contact.”
“Wij mogen zelf geen zonnepanelen op ons dak, ondanks mijn werk als duurzaamheidsadviseur. Wij wonen in De Rijp in een houten huis en ons dorp en onze buurt is beschermd dorpsgezicht.”
Het meubelmaken is echt een gemeenschappelijke hobby. Het is niet de bedoeling om grootschalig aan het huis te gaan verbouwen.
“Misschien af en toe een klein klusje. We vinden het belangrijker om te blijven leren. Daarom vinden we hier zo fijn, we leren echt veel over hout en hoe daar mee te werken.”