Aan een van de werktafels werken 2 cursisten ingespannen aan hun opdracht, een kastje.

Barbara Melters en Renée Knijn.

Renee woont in Berkhout en is lerares op de basisschool voor groep 6.

“Thuis heb ik met oud pallethout een paar meubels gemaakt. Leuk om te doen maar ik vond het erg grof “, zegt Renée Knijn,”ik wil dat verfijnder.”

“Via via had ik iets gehoord over een meubelmakersschool, ergens in de Beemster. Door te googelen vond ik die en zo ben ik hier gekomen. Het is leuk om dingen te maken die je kan gebruiken. Mijn man is geen handenman. Af en toe helpt hij, maar ik doe het echt voor mezelf.”

Barbara komt uit Utrecht.

“Een collega van me die bij dezefde verzekeringsmaatschappij werkte, maakte me attent op deze opleiding. Door een reorganisatie zijn we beiden boventallig en ontslagen. Hij wil verder met dit vak en denkt erover om in Suriname een meubelmakerij te beginnen. Door zijn enthousiasme ben ik hier aan begonnen. Bij de reorganisatie kregen we een opleidingsbudget mee. Daar betaal ik dit van.”

Barbara doet net als Renee het eerste jaar meubelmaken.

“Ik weet nu nog niet of ik het tweede jaar ga doen. Dat zie ik wel. Het is wel een eind rijden vanuit Utrecht, maar ik kon daar in de buurt geen opleiding volgen zoals hier. Daar vond ik geen lesprogramma dat mij aansprak.

Renee heeft op dit moment niet de ambitie om meubelmaker te worden. “Ik doe nu het eerste jaar. Misschien wil ik later het tweede jaar ook wel doen. Ik ben zwanger van mijn derde kind. Voor dat ik eventueel het tweede jaar ga doen moet dat eerst geboren worden en dan zien we verder. Ik heb het naar mijn zin hier. Leuke mensen, je wordt goed geholpen en het programma zit goed in elkaar.”

Barbara heeft geen werkplaats thuis. “Eerst de kinderen de deur uit. Wie weet heb ik dan de mogelijkheid voor een werkplek om te knutselen. Nu doe ik dat alleen als ik hier ben.”